کاربردهای حرف اضافه zu

کاربرد zu+Infinitiv:

zu+Infinitiv

بعد از بیان یک اسم + فعل کمکی  (haben (z.b. Zeit/Lust/..haben، بعد از بیان 

es ist (z.b es ist gut/schlecht/schwerieg/....) و همچنین بعد از فعل‌های معین

(z.b wünschen,vergessen, anfangen,versuchen ,....) قرار می‌گیرد. همچنین وقتی مصدر فعل دوم در جمله با حروف اضافه um-ohne-statt/anstatt همراه می‌شود.

مثال:

Sie hat nicht immer Zeit, ihre Mutter anzurufen.

او همیشه وقت ندارد به مادرش زنگ بزند.

Sie verbietet ihrem Sohn, am Computer zu spielen.

او پسرش را از بازی با کامپیوتر منع می‌کند.

Es ist gut, nach der Arbeit eine Pause zu machen.

این خوبه که بعد از کار یک استراحت کوتاه انجام شود.

Ich mache Überstunden,um mehr Geld zu verdienen.

من اضافه‌کاری می‌کنم تا اینکه پول بیشتری در بیاورم.

Er legte den Hörer auf, ohne ein Wort zu sagen.

او گوشی تلفن را بدون یک کلمه گفتن گذاشت.

Er hat uns ausgelacht, anstatt/statt uns zu helfen.

او به ما خندید بجای اینکه به ما کمک کند.

کاربرد zu به‌عنوان حرف‌اضافه به معنی به، به‌سوی:

نکته: همه اسامی بعد از zu به‌صورت داتیو می‌آیند.

zur Arbeit

zum Arzt

zum Briefkasten

zur Bushaltestelle

برای روش و رفتار:

Er ist sehr nett zu mir.

به‌صورت اصطلاح:

(keine)Lust haben zu ....

حوصله چیزی رو نداشتن (مایل به انجام کاری نبودن) 

Ich habe keine Lust zur Arbeit.

zu Fuß gehen پیاده رفتن

zu Hause/zuhause در خانه

موفق باشید:-) 

صفحه این وبلاگ در فیسبوک: