Freitag, Februar 28, 2014

شهر در دست زنان است مواظب باشید!


این‌روز‌ها مراسم جشن‌های کارناوال در تعداد زیادی از شهرهای آلمان، بخصوص شهرهای حاشیهٔ رودخانهٔ راینکه بزرگ‌ترین و عریض‌ترین رودخانهٔ آلمان است، برگزار می‌شود. در گوشه و کنار شهرهایی مثل کلن، دوسلدورف و بن، بیشتر مردم با لباس‌های مبدل رفت و آمد می‌کنند و در محل‌هایی بخصوص به رقص و پایکوبی مشغول‌اند. در واقع این جشن‌ها به منزلهٔ پیشواز دورهٔ روزه‌داری، یعنی خودداری از خوردن گوشت و غذای زیاد در چهل روز پیش از عید پاک، عید عروج مسیح است. 
کارناوال در روز پنج شنبه (۱۱ فوریه) آغاز شده و تا روز سه‌شنبه آینده، ساعت ۱۲ شب ادامه داشت. روز اول «Weiberfastnacht» نام دارد که به زنان اختصاص داده شده است. رأس ساعت ۱۱و ۱۱ دقیقهٔ صبح زن‌هایی که لباس مبدل، عمدتا لباس دلقک‌ها را به تن دارند به شهرداری حمله می‌کنند و کلید طلایی شهر را از شهردار می‌گیرند. از آن به ‌بعد تا روز سه‌شنبه شهر در دست دلقکهاست. 
در روز اول کارناوال ریش و قیچی تماما دست زنان است و آن‌ها در رفتار خودشان کاملا آزادند. بر طبق سنت اگر مردی با کراوات از برابر آن‌ها عبور کند، زنان بدون معطلی مجازند تا کراوات او را، به عنوان نماد قدرت مردانگی، با قیچی ببرند. البته مرد مال‌باخته چندان هم متضرر نمی‌شود، زیرا بهای این عمل بوسه‌ای‌ است که دریافت می‌کند.
 در این‌روز‌ها، یعنی تا روز سه‌شنبه، مردم با شب‌زنده‌داری، خوردن غذا، نوشیدن الکل، رقص و پایکوبی به برگزاری این جشن‌ها ادامه می‌دهند. روز دوشنبه قطار اصلی کارناوال به‌ راه می‌افتد که در آن مجسمه‌های کاغذی بسیار بزرگی روی کامیون‌ها و تریلی‌ها حمل می‌شوند و سیاست‌مداران آلمانی و جهانی به باد انتقاد گرفته می‌شوند. بار این کامیون‌ها شکلات، گل و شیرینی ‌است که سهم بازدیدکنندگان خواهد بود. 
تعداد زیادی گردشگر هر ساله چه داخلی و چه خارجی از شهرهای مختلف آلمان و همینطور کشورهای اطراف برای دیدن کارناوال راهی شهرهای برگزارکننده می‌شوند. برای مثال شهر کلن میزبان بیش از ۱میلیون بازدیدکننده است. 
روز سه‌شنبه، ساعت ۱۲ شب، با سوزاندن آدمک پارچه‌ای در خیابان‌ها جشن کارناوال به پایان می‌رسد و دوران روزه و امتناع از خورد و خوراک زیاد آغاز می‌شود که تا اول بهار و شروع جشن‌عید پاک ادامه پیدا می‌کند. 
» بدرود‌ای تن،‌ای گوشت «
واژهٔ کارناوال از عبارت Karne Vale برگرفته شده که در زبان لاتین به معنی «بدرود‌ای تن،‌ای گوشت» است. در کشورهای آلمانی زبان دیگر و ایالت‌های جنوبی آلمان، ششم ژانویه روز رسمی برای شروع کارناوال محسوب می‌شود. 
تاریخ برگزاری کارناوال به قرون وسطی باز می‌گردد و در اصل ریشه در سنت‌های پیش از مسیحیت دارد، اما مراسمی که در این‌روز‌ها برگزار می‌شود، تفاوت زیادی با پیشینهٔ تاریخی آن دارد. 
از قرن ۱۹ میلادی تا کنون در یازدهمین روز از یازدهمین ماه سال (نوامبر)، در ساعت یازده و یازده دقیقه، صد‌ها زن و مرد که به لباس دلقک درآمده‌اند جلوی عمارت شهرداری تجمع می‌کنند و به این ترتیب با رقص و پایکوبی، شمارش معکوس برای آغاز فصل پنجم، یعنی دوران جشن‌های کارناوال شروع می‌شود. از این زمان تا ماه فوریه و شروع جشن اصلی کارناوال در خیابان‌ها، مراسم و شب نشینی‌های زیادی توسط گروه‌های مختلف برگزار می‌شود. در این برنامه‌ها مدعوین با لباس‌های مبدل شرکت می‌کنند و دسته‌های نوازندگان، خوانندگان و دلقک‌ها فضای شادی را برای آنان بوجود می‌آورند. 
مارتین مقدس
روز یازدهم نوامبر در مسیحیت به‌نام روز «مارتین مقدس» خوانده شده است. در ایالت‌های جنوبی آلمان مردان جوانی که ماسک به چهره دارند، سوار بر اسب در محله‌های مختلف با ایجاد سروصدای زیاد و به حرکت در آوردن تازیانه‌هایی که در دست دارند، به اصطلاح «اشباح بد» را فراری می‌دهند. 
آن‌طور که گفته شده، مارتین در سال ۳۶۵ میلادی در منطقه‌ای که امروزه در خاک مجارستان قرار دارد، متولد شده و پدرش یک نظامی رومی بوده است. در دین مسیحیت مارتین به عنوان سمبل کارهای خیر و کمک به مستمندان و کودکان نیازمند شناخته می‌شود. در شهرهای مختلف کناره راین هم در این روز مردانی که خود را با شال و کلاه، به اصطلاح به شکل «مارتین مقدس» درآورده‌اند، با اسب به حرکت در می‌آیند و میان کودکان شکلات و شیرینی تقسیم می‌کنند.
منبع+


صفحه این وبلاگ در فیسبوک: 

Keine Kommentare: